- bilecen
- s.1. 俗́ 自称无所不知的, 自作聪明的2. 俗́ 无所不知的
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
bilecen — sf., hlk. 1) Her şeyi bilen, her şeyden anlayan 2) Bilgiçlik taslayan, ukala … Çağatay Osmanlı Sözlük
bilecenlik — is., ği Bilecen olma durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük